Wat is het verschil tussenTPUen PU?
TPU (polyurethaan-elastomeer)
TPU (thermoplastisch polyurethaan-elastomeer)is een opkomende plastic variant. Vanwege de goede verwerkbaarheid, weersbestendigheid en milieuvriendelijkheid wordt TPU veel gebruikt in aanverwante industrieën zoals schoenmaterialen, buizen, films, rollen, kabels en draden.
Polyurethaan thermoplastisch elastomeer, ook wel thermoplastisch polyurethaanrubber genoemd, afgekort als TPU, is een type (AB) n-blok lineair polymeer. A is een polyester of polyether met een hoog molecuulgewicht (1000-6000), en B is een diol met 2-12 koolstofatomen met rechte keten. De chemische structuur tussen AB-segmenten is diisocyanaat, meestal verbonden door MDI.
Thermoplastisch polyurethaanrubber is afhankelijk van intermoleculaire waterstofbinding of milde verknoping tussen macromoleculaire ketens, en deze twee verknopingsstructuren zijn omkeerbaar bij toenemende of afnemende temperatuur. In gesmolten of opgeloste toestand verzwakken de intermoleculaire krachten, en na afkoeling of verdamping van het oplosmiddel verbinden sterke intermoleculaire krachten zich met elkaar, waardoor de eigenschappen van de oorspronkelijke vaste stof worden hersteld.
Thermoplastische elastomeren van polyurethaankan worden ingedeeld in twee typen: polyester en polyether, met witte onregelmatige bolvormige of kolomvormige deeltjes en een relatieve dichtheid van 1,10-1,25. Het polyethertype heeft een lagere relatieve dichtheid dan het polyestertype. De glasovergangstemperatuur van het polyethertype is 100,6-106,1 ℃, en die van het polyestertype is 108,9-122,8 ℃. De broosheidstemperatuur van het polyethertype en het polyestertype is lager dan -62 ℃, terwijl de lage temperatuurbestendigheid van het harde ethertype beter is dan die van het polyestertype.
De uitstekende eigenschappen van thermoplastische polyurethaanelastomeren zijn uitstekende slijtvastheid, uitstekende ozonbestendigheid, hoge hardheid, hoge sterkte, goede elasticiteit, lage temperatuurbestendigheid, goede oliebestendigheid, chemische bestendigheid en omgevingsbestendigheid. In vochtige omgevingen is de hydrolysestabiliteit van polyetheresters veel groter dan die van polyestersoorten.
Thermoplastische polyurethaanelastomeren zijn niet giftig en geurloos, oplosbaar in oplosmiddelen zoals methylether, cyclohexanon, tetrahydrofuran, dioxaan en dimethylformamide, evenals in gemengde oplosmiddelen bestaande uit tolueen, ethylacetaat, butanon en aceton in geschikte verhoudingen. Ze vertonen een kleurloze en transparante toestand en hebben een goede opslagstabiliteit.
Posttijd: 22 april 2024